De Westerse Arabische experts die de Koran Mushaf’s hadden bestudeerd, behorend tot de eerste periode, hadden op basis van een aantal typografische fouten in de spelling en van de kalligrafie die ze onderzochten van de Mushaf, proberen te overtuigen dat de tekst tot vandaag de dag ongewijzigd is gebleven niet zo is of ze zijn met een aantal ideeën gekomen om het te verzwakken.

Door de spelling en type fouten van de Sanaa en andere mushafs is de bewering dat de koran later werd veranderd zeker ver van oprechtheid, en zijn we van mening dat we deze beweringen dienen te beantwoorden zodat andere mensen het zullen begrijpen.

De Koran heeft tot de dag van vandaag geen enkele verandering ondergaan.

Er wordt geprobeerd vanuit de Mushaf die we eerder hebben opgenoemd aandacht te vestigen op spelfouten en zo te beweren dat de Koran is veranderd. Wanneer we de details onderzoeken zien we dat deze absurde beweringen alleen maar foute vooroordelen zijn van de beweringen van de eigenaren ‘.

We zien deze aanval over het bewaard blijven van de Koran niet als een oprechte wetenschappelijke kritiek, zonder enig op waarheid berustende argumenten. Zoals de cartoon-crisis die was ontstaan in Europa dienen de moslims tegen deze beweging die wordt gezien als een nieuwe oproer, de Koran beter proberen te begrijpen, en met de mushafs van de eerste periode technische antwoorden te geven op deze beweringen.

Laten we nu op met een paar voorbeelden op dit soort beweringen antwoord geven…

1) De beweringen van Dr.Gerd R. Puin en Bothmer en antwoorden daarop

Dr. Puin die lid is van de faculteit in het Duitse Saarland universiteit staat bekend om zijn onderzoek op de Koran. Hij heeft in de mushafs die in de moskee in Sanaa in de kelder en later op de zolder waren gevonden onderzoek gedaan en verbeteringen aangebracht. Tijdens dit werk dat hij zag op het blad naar aanleiding van de spelling van sommige woorden en van de voorbeelden van de verschillende geschreven fragmenten, heeft hij gedacht dat de Koran een veranderings proces heeft ondergaan zoals bij de andere heilige boeken.

Laten we nu eerst de beweringen van Gerd Puin en dan de beweringen van H.C.G. Bothmer en K.H. Ohling met voorbeelden bekijken.

a) Volgens Gerd Puin is er bij soerah Meryem (19/62) vers het woord ( يَسْمَعُونَyesmeune ) dat op een oude Mushaf blad eerst met enkelvoud werd geschreven, dat volgens dr. Puin het orginele is, later verandert en werd met meervoud geschreven. Maar toen dit werd gedaan bleven de punten van ta’ intact. Dit toont aan dat we tot vandaag de dag de opsomming uit die tijd niet kennen. Dus de woorden van de Mushaf van vandaag de dag يسمعون die op deze manier getransformeerd zijn is de leesmethode van toen onbekend gebleven, en het laat zien dat de verandering van de vorm in de tekst van de koran met de tijd veranderingen plaatsvinden.

Echter is hetzelfde blad ook door Dr. Tayyar Altikulac onderzocht. Volgens hem is er geen fout in de vaststelling van Puin. Er is daadwerkelijk op het woord op die blad gespeld en gecorrigeerd. Maar het is niet mogelijk om overeen te komen met zijn beoordeling en het resultaat dat hij wil bereiken. Het belangrijkste antwoord op dit voorbeeld is dat de Koran met de tijd is veranderd, en dit kan worden gebruikt als bewijs. Om dit te kunnen zeggen moet men geloven dat de kalligraaf de handgeschreven tekst geen enkele tekst foutloos heeft geschreven. De bewering dat elke Mushaf zonder spelfouten is is ook belachelijk.

Het is heel normaal dat in de door de kalligrafen geschreven mushafs en andere hand geschreven teksten dit soort fout geschreven woorden te vinden zijn. Toen de mushafs werden geschreven zijn verzen, of zelfs door de glazige blik van het oog, regels overgeslagen. Dit soort fouten zullen natuurlijk plaatsvinden tijdens het hand schrijven en kopieren van zulke lange teksten.

Bij het opgenoemde voorbeeld had de kalligraaf per abuis met enkelvoud geschreven. Iemand anders die dit had opgemerkt of hij zelf had later zijn fout gecorrigeerd, maar had vergeten om de ‘ta’ te markeren.

Het is heel vernederend om slechts op basis van een foutief geschreven woord geprobeerd wordt dit soort onoprechte resultaten te verkrijgen.

Als deze fout zich niet herhaald bij de andere mushafs en bladen, is deze fout die te zien is bij deze Mushaf een afzonderlijke fout van de kaligraaf zelf.

b ) Een andere bewering van dr. Puin is bij het vers van Soerah Sebe bij (34,49) قُلْ جَاء الْحَقُّ kavl-i kerim het woord kaf- lam hoort eigenlijk kaf -ye- lam te zijn. Het woord dat met de tijd is veranderd zien we bij de mushafs van vandaag als kaf-lam terug. Volgens het onderzoek van Puin is op een oud perkament dit woord als kaf-ye-lam geschreven.

Echter, is dit blad ook door Dr. Altikulac onderzocht. Volgens Altikulac is de werkelijkheid als volgt; Puin heeft het hier niet over, maar tijdens het schrijven heeft de kalligraaf vergeten het woord te schrijven en hij heeft later zelf of iemand anders dit woord ertussen gestopt. Echter, is het teken dat als het einde van het vers wordt weergegeven en alle dot-achtige tekens, is door het woord dat later op is geschreven niet bedekt, en heeft Dr. Puin op het eerste gezicht de punten als die van kaf-ye-lam

geconstateerd. Wanneer het woord vergroot en zorgvuldig wordt uitgezocht, zien we dat er tussen kaf en lam geen teken behoort van het letter ye die de letter verlengt.

Ook als het woord zo is hoe door Dr. Puin wordt beweerd, is het niet oprecht om door deze spelfout ervan uit te gaan dat er in de Koran verandering heeft plaatsgevonden wat ver ligt van de wetenschap. En zoals bij de andere Abrahamitische teksten is het een vooroordeel om te beweren dat er in de Koran een verandering heeft plaats gevonden.

c ) andere voorbeelden van de argumenten van Dr. Gerd Puin die hij heeft gegeven zijn de bladen geschreven in verschillende formaties behorend tot de mushafs. Volgens dit beeindigd bijvoorbeeld de 26 ste soerah en op dezelfde pagina is de 37. Soerah gelijk na 19. Soerahs op dezelfde pagina de 22. Soerah, en na 72 soerahs begint de 51. Soerah.

Zoals bekend is waren er onder de metgezellen die hun eigen mushaf’s maakten, of er waren mensen die geen complete mushafs hadden maar die mushaf’s maakten van de soerahs waarover ze beschikten.

De kaligraaf of de uitgever die voor zijn eigen specifieke doel de mushaf of de juz op verschillende volgordes heeft geschreven is daarom niet oprecht om gebruik te maken van deze situatie over het bewaard blijven van de Koran.

Er is geen enkele wetenschappelijke verklaring van de bewering van Dr. Puin waarvan hij de bladen en de voorbeelden van de juz als bewijs gebruikt. Het belangrijkste hier is dat er bij deze soerahs en verzen eventuele veranderingen zijn of niet. Wanneer de voorbeelden worden onderzocht zien we duidelijk dat de Koran geen enkele verandering heeft ondergaan.

2 ) De beweringen en antwoorden van Dr. David S. Powers

Dr. Powers staat bekend om zijn werken in de islamitische studies en de islamitische wet aan de universiteit van Cornell in Amerika. De laatste jaren zijn er verschillende beweringen naar voren gebracht van het woord ‘’kelaleten’’ dat als betekenis erfgenaam heeft en twee keer voorkomt in soerah Nisa (4,12 – 176)

Volgens deze bewering is het woord wat eigenlijk kellaten was veranderd. Dus er wordt beweerd dat de Koran is vervalst. Bewijs is dan de Mushaf genaamd Parijs die door Tayyar Altikulac in de kopie werd verkondigd en inging op dit woord.

Als we het onderwerp een beetje openen denkt Dr. Power eigenlijk dat er achter deze zogenaamde verandering een politieke reden zit. Namelijk omdat het woord een vrouwelijke betekenis dus kellaten heeft, zou hiermee de dochter van de profeet Fatima ermee worden bedoeld. De Umayyad voorstanders hebben geprobeerd om de woorden te veranderen om op die manier Mohammed’s nalatenschap te beroven.

En heeft Dr. Power in de Mushaf van Parijs na de correctie op deze woorden een ander bewijs gezien? Het antwoord is NEE. Als een woord geen bewijs geeft dat de Koran is veranderd waarmee de kaligraaf heeft gespeeld, is de politieke reden die Dr. Power zoekt ook zinloos. Er zijn jaren overheen gegaan na de dood van de profeet Mohammed. Waarom zou er ineens zo’n politieke reden nodig zijn voor een verandering?

Het is wetenschappelijk niet oprecht om te beweren dat er in de Koran verandering heeft plaatsgevonden van de mushafs behorend tot de eerdere periodes met fouten door de kaligrafen. Uitsluitend met de kopie van Parijs zijn dezelfde en de mushafs van de eerdere periodes het woord zoals nu geschreven met twee lam.

Zoals we zien, heeft de kritieken over de behoud van de Koran geen enkele wetenschappelijke feiten. Dit zijn de zwakke beweringen van de onoprechtelijke Westerse orientalisten. Vooral de mushafs van Sana en Cairo die wij in onze handen hebben verhindert hen de voortzetting van hun onzin ..